Ben, como supoño que tedes aí unhas letras e pra que isto sexa interactivo e como remate imos botar a foliada de Cerdedo. (Incomprensíbel) vos sinala que foi recollida por Adolfo Anta Seoane, eses dous homes que aparecían na foto, o da esquerda, e (...) no ano 32. Quixera só sinalar que é unha figura tamén moi importante para o pueblo, que foi un crego Saturnino Cuíñas Lois que veu dende as súas terras de Cotobade ata, ata Cesuias, donde foi crego e mais gaiteiro, e que tivo moita amizade con Anta, posiblemente desa amizade, recién chegado, no ano 31, a, a Cesuias (...) veu e díxolle: vénte a Cerdedo que temos unha bonita foliada pra que recollades. E así é o conto.
Heiche de contar un conto
un conto de mil mentiras.
Heiche de contar un conto
un conto de mil mentiras.
Heiche de contar un conto
un conto tódolos días,
un conto todolos días
ai lalelo ai lalala.
E no medio e no medio da ría
ao flotar ao compás do cantare
o ventiño que viña de lonxe
íalle a ventana a petare
íalle a ventana a petare
ai lalelo ai lala lalala.
Hei de beber auga santa
na fontiña dos teus ollos.
Hei de beber auga santa
na fontiña dos teus ollos
porque son tan bonitiños
que volven aos homes tolos
que volven aos homes tolos
ai lalelo ai lalala.
E no medio e no medio da ría
ao flotar ao compás do cantare
o ventiño que viña de lonxe
íalle a ventana a petare
íalle a ventana a petare
ai lalelo ai lala lalala.
Coitadiño, coitadiño,
coitadiño do que chora.
Coitadiño, coitadiño,
coitadiño do que chora
quen come o allo verde
non o pode botar fóra
non o pode botar fóra
ai lalelo ai lalala.
E no medio e no medio da ría
ao flotar ao compás do cantare
o ventiño que viña de lonxe
íalle a ventana a petare
íalle a ventana a petare
ai lalelo ai lala lalala.
Autor/a da transcrición: e~xenio