A miña participación consta fundamentalmente dunha representación de instrumentos pobres, que eran aqueles que se tanxían, normalmente útiles relacionados coas labouras e as faenas e tanxíanse no eido das clases máis humildes con menos recursos para facerse con instrumentos comúns. Empecei tocando unha peza coa basoira e o cazo que, que se empregaba nos botifora que é un sinónimo, é o mesmo que os polavilas.

Era unha festa con caldeirada que se facía despois do traballo ou para diversión. E iso utilizábase sobre todo no fiadeiro. Agora vou tocar coa gaita de cana outra peza que é unha das gaitas máis antigas que existe no mundo. Data do século XI, e do século once existe documentación sobre estas gaitas feitas con cana e pelexo  de ovella.  

 

Unha noite no muíño

Ai! Unha noite non é nada 

Unha semaniña enteira

Ai! Esa si que é muiñada.

 

Moendo, moe que moe

moendo, moe que moe 

Unha mañán de xiada

 

Moendo, moe que moe

moendo, moe que moe 

Esa si que é muiñada

 

Señora María, Señor Manuel

Castañas asadas e viño con mel

e viño con mel, e viño con mel

Señora María, Señor Manuel.

 

Esta noite fun ó muíño

cun fato de nenas novas

elas todas en camisa 

i eu no medio en tirolas

ailalelo ailalelo

 

Señora María, Señor Manuel

Castañas asadas e viño con mel

e viño con mel, e viño con mel

Señora María, Señor Manuel.