O grupo de música tradicional “O TRÍCOLE” creouse en 1997, a partir do grupo de iniciación á música para adultos da Escola de Música de Sober, sendo o seu obxectivo principal a recolleita da Tradición Oral de todo tipo e a divulgación deste Patrimonio. Nestes máis de dez anos de andaina, “O TRÍCOLE” estivo presente en numerosos actos da comarca de Lemos, así como noutros puntos de Galicia e de Asturias. O repertorio do grupo está composto por cantigas populares recollidas na zona, obras de autor e creacións propias. Música da que se ofrece unha mostra no traballo discográfico editado en 2002 “Os sapos do Inchaín”. No eido da recuperación do Patrimonio Inmaterial, “O TRÍCOLE” publicou dous libriños de escolma de lendas, contos e outras tradicións orais de Sober, en colaboración coa asociación O COLADO DO VENTO, tamén de Sober. Ademais, ten recopiladas máis dun cento de lendas de Sober e, nos últimos anos, revitalizou o costume de ir cantar os reis e da creación de coplas satíricas no Entroido.

Bueno, pois moi agradecido O Trícole por estar eiquí. E, primeiro facer referencia que...escollemos o nome do Trícole porque é un persoeiro alí popular de, de Sober e, bueno, que se adicaba a facer coplas, que, que enseguida facía unhos famosos reises que supoño que o, o Mini cando estivo por aí pois recollería moitos dos reises do que era o Trícole e outras coplas donde collía cada familia i lle buscaba o toque, non? identificatico desa casa e lle daba unha volta e, e cantaban eses reises, non? Era un personaxe moi curioso(...)bueno cun pronto así(...)era mui rápido, non? mui agudo de facer coplas e de buscarlle o, o quid, a, a, a cada persona e a cada situación e, e, e quixémolo coller. Un personaxe que despois marchou para Arxentina, non? e lle dicían: Oh, qué feo es este hombre! (Decía la gente) No se preocupe, allí en mi pueblo soy de los más guapos, dicía porque era un home (incomprensíbel) Bueno, hai muchísimas anécdotas dil, era d'alá da, da Pía, en, en Bolmente, xa nos límites con, con Figueiroá, Proendos, si e Bolmente. O Trícole fai un pouquiño de todo, non ten tampouco (misión), é un grupo de música e por eiquí pasaron pois muchísima xente. Estamos mui orgullosos do sargento da Guardia Civil. Eu é a primeira vez que me invitaron a, como se chama eso? á Pilarica, cando estaba o sargento da Guarda Civil aquí no Trícole pois invitáronme, non me volveron invitar porque non levei un regalo oh! creo que había que levalo o día ise. A misión é pois, pois un pouco recoller e despois cantar o que nos de a gana, é dicir, temos cousas que facemos propias, e temos(...)cantamos cousas de, de Mini e Mero, dos seus traballos que teñen por aí, e, e cando estaban en Fuxan e cantamos, pois, pois(...)temos eiquí unha de Xosé Lois, ca letra de Xosé Lois García, do, do, do (Pedro Lifia) que fixo ultimamente, que a temos eiquí, non a cantaremos hoxe, témola sin ensaiar, pero bueno, cantábamoscha(...)E Suso Baamonde(...)ou o que sea, non? Suso de (incomprensíbel), non sei se anda por aí, que é, que é o realmente o guitarrista do Trícole, eu son un sucedáneo de, de guitarrista, son clarinestista e malo, o sea que para coller a guitarra inda é peor(...)Pero quero dicir, pois bueno(...)de José Afonso, cantamos moitas porque ten (incomprensíbel) incluso nos fixo traduciós de Lluís Llach(...)pasado ao galego e cantábamos, ou sea, un pouquiño de todo. E despois recollemos cousas, que ás veces as poñemos, ahora hai internet, esto, o mundo avanza que é unha barbaridade, o pos aí e xa... E, se non facemos unhos folletiños donde falamos un pouquiño da tradición oral e de, de todas estas cousas.