Non sei se sabedes que todo museo ten que ter un fantasma ou algún misterio, este museo tamén ten. Eu de fantasmas non sei, pero misterio ten. Decía Encarna que aló, nos séculos medievais tardíos, os Garza eran os propietarios do pazo, non? Pois resulta que houbo unha rapaciña vivindo neste pazo, que se chamaba Leonor de Garza, botádelle dezaoito anos, máis ou menos, i un rapaz que se chamaba Diego de Losada que seica era dunha casa forte aló en Maceda, botádelle vinte anos, máis ou menos. E seique, bueno, pois esto, que había unhas relaciós entre unha familia e a outra. Un día os de Maceda invitaron aos Garza a ir pasar o nadal e pasaron o nadal aló. Foi a Leonor e, polo visto, o rapaz gustoulle. E tanto lle gustou que aquel rapaz(...)fixade como era a cousa, 1500 e pouco, uf!(...)tiña que ser de a cabalo non non podía ser en coche(...)Viñan a cabalo, supoñemos, eh? desde Maceda a Tor a ve-la rapaza. Ah, pero chegou un momento no que o chamaron pa guerra, eran aqueles tempos da campaña de Nápoles, da de Flandes, bueno aquel lío, non? Non había maneira de comunicarse por internet, un desastre! Total, que pasou o tempo e, cando o rapaz, non volo dixen que é o importante, cando o rapaz se marchou pa guerra que pensaban que eran quince días, deulle de, de, de detalle, digamos, de recordo, un puñal, hai quen di que é unha espada, pero poñamos un puñal, e pra que se acordara del mentres faltase. I a rapaza meteu ese puñal nun muro deste pazo, non sabemos cal. O rapaz foi á guerra, pasaron os quince días, pasaron outros quince, pasou un ano e veu unha noticia de que o pobre rapaz morrera precisamente por Flandes, por aló. E di, esto é unha lenda escrita, non lle faigades moito caso, eh, pero din que ese puñal ten que estar aínda nesta casa, en algún lugar, entre unha parede. Agora deulles por calear, por recebar, veña tapar! Probablemente algún día haxa que destapar e buscar o furadiño donde está ese puñal. Eso é cousa de Encarna e da xente que traballa aquí.