O caso é que había un primeiro ministro, un presidente do goberno que sabía que se os reis non tiñan descendencia, cando morresen sería el o rei. Bueno, pois a cousa foi que o rei marchou á guerra, tardou moito tempo e polo visto a raíña quedaba preñada e, cando pareu, este primeiro ministro que vos digo colleu o neno, meteuno nun caixón e botouno polo río abaixo.

Pasou o tempo, volveu aquel rei da guerra, morreron os reis e este que vos dixen eu convirtiuse no rei. E despois chegou a casar coa filla dunhos reis veciños e bueno...aquelo foi festa. Pasaron moitos anos e resulta que aquel rapaz., resulta que aquel rapaz que ía no caixón polo río abaixo foi parar á canle dun muíño, parou no muíño, porque non entraba a auga, o muiñeiro foi mirar que pasaba viu o neno e claro que ía facer...colleuno e criouno como se fora fillo.

Bueno, pois d'alí a moitos anos aquel rei que vos dixen, que usur[pou] / que usurpou o trono, foi de caza, e presentouse así...bueno, un día malo de auga e non sei que e foise abrigar a onde puido e mirade que casualidade foi parar xusto á casa do muiñeiro aquel, e cando veu o rapaz dixo: este rapaz paréceseme a alguén.

Empezoulle a preguntar ao muiñeiro: e este fillo, este neno é fillo seu? Bueno, contoulle: non é, atopeino así, contoulle como fora e tal, entón dixo: carai, este é o fillo dos reis, aquel que tirei eu polo río abaixo. Empezou a pensar a maneira de desfacerse del i ocorréuselle unha cousa: xa está, voulle dicir que vaia levarlle unha carta á raíña, e como eu son o rei e ten que obedecerme, despois alí xa pasará non? Entonces vai e escribe nun papel dentro do sobre escribe...dícelle á súa muller: cando chegue este rapaz xunto de ti mándao matar inmediatamente. Pechou o sobre e díxolle ao rapaz: ala, vaille levar esto á raíña que é mui urxente.

E o rapaz botouse camiño do Pazo Real levar o sobre, pero era lonxe, fíxoselle de noite e tivo que buscar un sitio onde durmir, era no medio do monte, veu unha luz nun sitio, resulta que era un cabacho de ladrós, meteuse pa dentro, alí estaba unha muller, que polo visto era a muller do capitán do ladrós, que lle preguntou...bueno, que facía, pa onde iba e tal. El contou pero dixo... pero aquí non podes quedar que cando veñan os ladrós aquí non queren a ninguén e seguro que te matan. Home, é que eu non vou durmir aí no medio do monte que veñen os lobos e tal...bueno, nestas discusiós, estou acelerando un pouco a historia, nestas discusiós chegan os ladrós i o rapaz non sabía onde meterse, i o mellor sitio que se lle ocorreu foi se meter debaixo das saias da muller do capitán dos ladrós.

E...eu non sei que pasou, o caso e que...a muller tropezou, caeu do banco, levantáronselle as saias e veuse o panorama non? Entón o capitán dos ladrós: pero que fai este tío aquí? Home, é que deume pena porque é de noite e hai lobos e podíalle pasar algo e tal...e logo que...? E contoulle non? Que levaba unha carta pa a raíña e tal, entón o ladrón dixo: carai, aí pode ir algo importante. Ah, pois non te preocupes, durme tranquilo e mañá pola mañá vaste e xa está.

Mentres o rapaz durmía , igual desto sabe algún, mentres o rapaz durmía, o capitán dos ladrós abreu o sobre, mirou o que poñía e cando leu cando chegue este mozo xunto de ti mándao matar inmediatamente dixo: oh! Esto non pode ser. Cambiou o papel e escribiu Cando chegue este mozo xunto de ti mándoa casar inmediatamente coa nosa filla.