Plácido Vigueret Villar, de Neaño, Cesullas, Cabana de Bergantiños.
Carpinteiro, emigrante e músico tradicional, último compoñente vivo do grupo histórico 'Gaiteiros Enxebres de Neaño'. Toca á perfección a pandeireta, caixa ou tamboril, bombo e cunchas. É coñecedor do repertorio tradicional cantado polo grupo de gaitas do que formaba parte. Foi poeta popular desde a súa xuventude. Hai uns anos publicou Poemas (Concello de Cabana de Bergantiños). Protagonizou un dos programa de Alalá da TVG.

Texto de Xosé Manuel Varela Varela (Asociación Cultural Monte Branco)

Meu cuñado está morrendo

Miña cuñada está chorando

e (nunca podo oír) o ghalo

coas ghaliñas cantando

bois e vacas e becerros

xa na (ponte estou) loando

o cabalo e maila besta

no curral tan relichando

O meu cuñado xa morreu

miña cuñada sigue chorando

xa non o ve enterrado

na terra do camposanto

miña cuñada vaille levar moitas flores

lévalle dúas ou tres

xa se encontra moi ansiosa

para cura-la viudés

de paso vaille dicindo:

xa volverei outra ves

Este mundo é así

haino que deixar andare

a costa do meu finado

mui ben o vai pasare

o día que el morreu

foi día de San Mateo

por eso estou mui contenta

que está gozando no ceo

Está gozando no ceo

rodeado de anxeliños

tamén está San Silvestre

e o mismo San Martiño

Eu ahora estou contenta

estouno pasando mui ben

podo salir da miña casa

sin que mo quite ninguén

eu anque che salo da casa

siempre che salo moi triste

porque o que durmía comigo na cama

agora xa non existe

o probre [es]tá enterrado

nunha boa sepultura

eu cando me acordo del

vou siempre falar co cura

Díghalle unha misión meu finado

don Froilán

se pode ser hoxe

non espere a mañán

Estate tranquila Xoana

díghocha con moito ghusto

aínda me acordo Xoana

daqueles tempos pasados

cando durmíamos xuntos

Ben me acordo, don Froilán

non pense que me olvidei

cando con usté na cama

aquel día me deitei

e nin sequera un momento

do meu finado me acordei

Non teñas pena, Xoaniña

que eu me recordarei

cando pase polo cementerio

responsos lle rezarei

Ai, que alivio, don Froilán
 
si usté lle reza ao meu finado

tamén lle ha de ladrar o can

Estate tranquila Xoana
 
eso non entra no meu plan

cando non me acorde do teu finado

hase de acorda-lo can

Moitas ghracias, don Froilán

que llo hei de aghradecere

esta noite na súa cama

con vostede me vou metere

Moitas ghracias Xoaniña

díghocho de corazón

unha muller coma ti

ben merece o meu preghón

O seu preghón, don Froilán

para min non vale nada

senón podo dormir tranquila

de noite, na miña cama

Vénte para a miña casa

vénte comigo Xoana

se queres dormir tranquila

de noite na miña cama

valo pasar moi ben

alá pola madrughada