Un vello un pouco apañado 

de fertuna regular

vivía nun bo lugar

preto dun fillo casado

 

Fora o fillo o seu estudiante

pillo, perdíase de vista

e andivo algún tempo á pista

dos cartos pa botar o guante

 

I atopou no furadiño

metidos algún en prata

E cando se desprocata o vello

quedou sin diñeiro

 

Maldición que alí o pillara

e el que era un paisano cuco

díxolle ao fillo: Farruco

no que vou parlar repara:

 

co meu pequeno tesouro

que para vosoutros ha ser

eu non sei como hei facer

xuntando prata con ouro

Botarase algo a perder?

 

Non señor, é ben sabido 

que mesturando ouro e prata

están como leite e nata. 

 

Non hei dar teu consello olvido

O fillo por ambicioso 

volveu a prata ao furado

co tesouro recobrado 

dixo o vello malicioso

 

Aunque unha vez me colleron

non han volver, xuro a unha cruz

a can vello non hai (incomprensíbel)

miñas artes me valeron