O sancristán chamábase Santos e,e,e e claro como antes decían os curas a misa de espaldas pa a xente, poise púxose e entonces chegou a hora de Santos, e estáballe o cura:
—Santos!
E decíalle o sancristán:
—Santos vai fóra, señor cura.
—Santos! 
—Santos vai fóra, señor cura.
—Santos!
—Santos vai caghare!