I bueno, despois o o o tema dos vestiarios i, que tamén foi un traballo paralelo, imprescindible e importantísimo sacar das huchas das casas as pezas de roupa,a,a i,i,i com/ porque non solo son as pezas sinón como as poñían, por que as poñían, de que maneira porque as pezas antiguas non son tan unha cousa así,í,í tan fácil, eh, e,e, i eran ao millor cousas que eran da súa familia i era mui difícil que che enseñaran porque ao millor estaban apolilladas, pois xa non cha querían enseñar, pero si a min me dá igual que eu, sacámoslle o patrón, o que sea, no? Ou fotos antigas, ou ou tecidos antigos, tecidos antigos tamén. Un traxe hoxe en día, un traxe d'aquí das Mariñas é carísimo, de muller, cari-sí-sí-mo, carísimo, carísimo. Con todas as xoyas i todo? Madre mía! Porque as mulleres iban como raíñas, era unha cousa alucinante, o día dunha festa, claro; e tiñan un traxe para toda a vida, e morrían con el, e enterrábanas con el, e cas xoyas e,e,e os homes xa máis perralleiros, os homes xa de outra maneira, tamén hai traxes bonitos, pero bueno, os das mulleres, jobá, unha riqueza,a,a aluciante. I bueno, tamén foi bonito recuperar eso. Tuvo ben. Unhos millor ace/ unhos millor conseguidos que outros polo tema de si non conseguías o tecido esactamente, ou o tinte, ou. Ufff! Rompimos moito a cabeza pa poder. Bu,u,uf, mimá!                                 
A xoyería, o mismo. Mira, a xoyería, as primeiras xoyas que fixemos aquí non había quen as fixera, xa hai un lote de anos, e fúmolas facer, porque a filigrana que se fai aquí na xoyería d'aquí, tamén se fai en Portugal, o mismo traballo que é que é un fío retorto de plata, como dous fíos retortos ou tres, ao millor, i entón eso se vai colocando i se van facendo as formas, no? Entón fixemos as fotos dos antigos a tamaño natural, ca medida ben e todo dos que había aquí antigos, e os mandamos a,a,a Portugal.