I bueno, sempre rompendo a cabeza. Non me tocará a min facelo, pero eu penso que no país o que fai falta ahora é que,e,e a,a,a a danza neotradi, digamos, e,e,e tire para adiante no sentido de que,e,e temos un Centro Coreográfico en Galicia que non que non traballa en este sentido, e penso que deberí/ debíamos ter un un grupo en Galicia desas características, pagado polo goberno, i que investigara sobre a ba/ a base do baile tradicional, pero levalo ao contemporáneo, pero con un traballo de estudio, i de traballo de disociación de movementos e de poñelo en valor, cousa que de momento, non a hai; hai, si, grupos como Nova Galega de Danza ou, hai outros grupos que si, ou Quique Peón Cía. no seu no seu momento, pero tal, pero eso necesita un traballo detrás moito máis grande, i hai que poñer esforzos económicos para que eso salga para diante i poidamos ter un grupo desas características, neotradi ou neocontemporáneo, ou chámanlle que lle chamen equis, pero eu creo que esto é o que fai falta no país, que hai moitas cousas de moita cali/ de moitísima calidá, pero me parece que a nivel país debíamos de ter un grupo destas características, i os esforzos do Centro Coreográfico de Galicia deberían estar centrados en esto.
A min me parece que máis que o que queira facer eu, é o que me parece que debería pasar no país porque temos temos todo, temos, os bailarines témolos buenísimos (e máis) pero non só en Galicia sinón que nos centros galegos de todo o mundo, porque, ah! señores, o noso se baila en todo o mundo hasta en Sydney; quero decir, hai bailarines de todo tipo e,e,e temos música marabillosa; despois temos xente de contemporáneo buenísima en Galicia tamén, entón, hai que xuntar todos os esforzos i crear unha nova danza galega que xa digo, hai grupos que, ahora está Fran Sieira tamén, a compañía Fran Sieira que está chutando bastante, pero eu creo que hai que repousar, facer un proxecto a anos, i,i,i i facer un un grupo do Centro Coreográfico de Galicia, ou como lle queiran chamar, que faga este tipo de traballo, porque como dixen antes, un país que non crea, non pode ser. 
Eu creo, i o digo con coñecemento de causa, que si,i,i que hai que repousar, pensar, facer un proxecto en anos para ter un pa chegar a unhas metas porque as as cousas hai que pensalas con perspectiva, i decir: Bueno, pois dentro de tantos anos vamos ir traballando en este sentido para pa chegar a aquela meta. Si as cousas son momentáneas, non non queda pouso, non valen para nada. Entonces, hai que invertir esforzos i diñeiro en que eso vaia para adiante.
Eu penso que,e,e que sería,a,a o que hai que facer. Si.