Antonio Reigosa: Viaxabas en autobús normalmente,e,e; durmías e,e,e donde cadraba (…)
Dorothé Schubarth: Si, ou fun tamén a dedo, fun andando e fixen todo. Quero estar coa xente, non, non, non, declararme así de fóra. Xa pola lingua i todo, i pola vista igual. I, tamén, hai que ver que esta xente ao millor nunca viu (…)
Antonio Reigosa: Pode ser.
Dorothé Schubarth: A non ser que tamén foi o tempo cuando,o,o sobre todo, os homes foron donde sexa (…)
Antonio Reigosa: Si.
Dorothé Schubarth: A moitos sitios (…) 
Antonio Reigosa: Si.
Dorothé Schubarth: I entonces quedaron os, os avós, os nenos.
(...)
A veces, tiñas unha dirección, incluso Antón con a ILG podía i el mesmo podía, entonces podías quedar ti ou alá. E,e,e podía ser que te invitaran comer algo ou,u,u, efectivamente, estabas nun,u,un nun pequeno hostal, tamén había. I, así.
Antonio Reigosa: Si. Bueno.
Dorothé Schubarth: I eu acordo ben que,e,e (…) Non sei exa/ pero estaba no norte de,e,e de Ourense, quee non había maneira. Eu, mediodía, fun comer nun sitio e despoi,i,is seguín, i ninguén te daba habitación. Ninguén. E pensei: “Que pasa?”. I volvín a este sitio donde comín i este non tiña problema. I, ao día seguinte, entereime que era este ataque contra o gobierno. (…) Había un ataque contra un gobierno.
Antonio Reigosa: Un atentado?
Dorothé Schubarth: Si. Algo (foi).
Antonio Reigosa: Un, un golpe, intento de golpe de Estado.
Dorothé Schubarth: Incluso e,e,e que me [a]cordo que a xente salía pola ventana así, i eu non me enterei.
Antonio Reigosa: Xa.
Dorothé Schubarth: I esto foi (…)
Antonio Reigosa: Pero,o,o supoño que era o,o,o intento que houbo de golpe de Estado do ano 81. Pode ser?
Dorothé Schubarth: 81. Si, si, si.
Antonio Reigosa: Claro.
Dorothé Schubarth: Si. Si. E coincide.
Antonio Reigosa: Febreiro do 81.
Dorothé Schubarth: Exa/ exactamente, foi así.
Antonio Reigosa: I, i claro, estaba relacionada a actitude das persoas co (…)
Dorothé Schubarth: Pero no,o,on eu creo que hoxe non podías durmir así en un sitio; daquela, se podía.
Antonio Reigosa: Si. Si, si.
Dorothé Schubarth: Bueno, a veces, nun sitio,o,o dixeron: “Non está o noso fillo si non nos podíamos darche,e,e habitación”.
Antonio Reigosa: Non tiñan. Non tiñan (…)
Dorothé Schubarth: Pero, sobre todo, en Lugo, eran bastante e,e,e abertos.
(…)
Dorothé Schubarth: Eu tiña unas sandalias que tiñan solamente unha sinta i rompeu. I donde estaba? Nun/ nunha carballeira. Non, nun castiñeiro e tiven que andar ((risas)) descalsa por todos estos. Tamén se po/ pode!
Antonio Reigosa: Non ibas moi equipada. Non? Non levabas u,u,un calzado de reposto,o,o non levabas (…)
Dorothé Schubarth: Ah! Non, non. Muita cousa non podes,s,s.
Antonio Reigosa: Bueno, pero os camiños gasta,a,an, desgastan o material.
Dorothé Schubarth: Eso. I, despois, tiña que ver quen, quen me recupera esta sinta.
Antonio Reigosa: E, e conseguiches recuperar a cinta?
Dorothé Schubarth: Si. Si. Si. Pero primeiro tiña que pa/ pasar un par que quilómetros.
((Risas))

Gravación feita o 25 de outubro de 2019 na biblioteca do Instituto da Lingua Galega, co financiamento da Consellería de Cultura e da Deputación Provincial da Coruña.