CANTO Ó HOME

Que nunca falte o home que refresque
a mañá con loureiro de ramos
e sosteña a mirada firme da muller que ama,
que eu, muller, agradezo o home.

Ríndome á música impregnada entre as sabas
e ós bicos de froitas antes de ir ó traballo,
ríndome ó espertar poderoso do home,
ó peito dourado e á voz grave.

Por el, a beleza da luz e da auga,
da primavera e da xuventude,
da risa e da calma.
A ofrenda dos meus días,
as miñas palabras.