Aquí ven o mayo
De frores cuberto...
Puxéronse á porta
Cantándome os nenos;
Y-os puchos furados
Pra min estendendo,
Pedíronme crocas
D'os meus castiñeiros.
Pasay, rapaciños,
Calados e quedos;
Q' o qu' é poI-o d'oxe
Que darvos non teño.
Eu són vol-o probe
D'o povo gallego:
Pra min non hay mayo,
¡Pra min sempr' é inverno!....
Cand' eu m'atopare
De donos liberto
Y-o pan non me quiten
Trabucos e préstemos,
E com' os d'o abade
Frorezan meus éidos,
Chegado habrá estonces
O mayo q'ueu quero..
Querédes castañas
D'os meus castiñeiros?...
Cantádeme un mayo
Sin bruxas nin demos:
Un mayo sin segas,
Usuras nin preitos.
Sin quintas, nin portas,
Nin foros, nin cregos.
Escolle a resposta correcta
Analiza metricamente o poema.
Trátase dun poema composto por catro estrofas con versos hexasílabos que riman os pares quedando libres os impares con rima asoante.
Trátase dun poema composto por catro estrofas con versos hexasílabos que riman os pares quedando libres os impares con rima consoante
Trátase dun poema composto por catro estrofas con versos heptasíalbos que riman os pares quedando libres os impares con rima asoante.
Que é o maio?
O quinto mes do ano
Unha construción típica do mes de maio a base de polas e flores.
O masculino de malla
Que representa o maio?
A xuventude, o rexurdir de toda a natureza.
A fin do outono
A morte dos seres queridos
A que se refire o poeta cando alude ás quintas, ós foros?
Ás inxustizas ás que era sometido o labrego.
Ao mes de maio, que é o quinto do ano.
Aos rapaces que eran reclamados para facer as milicias
Trátase dun poema popular ou culto?
Popular, porque o tema que trata é tradicional
Culto porque non é anónimo, nin se trata de creación colectiva, aínda que si é certo que se transmite de forma oral en ocasións