Agora, escoitando falar a estas personas mayores, recordaba un Canto de cego que decía:
Como son cego e falto da vista,
cando unha moza me vén pra falar
pra decatarme si é froxa ou é fraca,
teño por forza que ás maus apelar
E teño oservado que as hai que se rin
i outras, moi pouquiñas, que foxen de min
A maor parte delas berran polas mais
mais fano baixiño i achéghanse máis
Ana Marica volveuse toliña
porque o seu mozo pra Cuba marchou
E tal disgusto pillou a rapaza
que dende entón na cama ficou
E só quería que a fose coidar
un primo que tiña no mesmo lugar
Decía, coitada, cando xa sanou:
Grazas as fretillas que o Manoel me dou!
Autor/a da transcrición: e~xenio