Emilio do Pando: Un ermau tocaba a trompa. Tiña dez anos maior ca min.
Antonio Reigosa: E,e,e seu pai tocaba algún instrumento, tamén?
Emilio do Pando: A flauta.
Antonio Reigosa: A flauta.
Emilio do Pando: Traveseira.
Antonio Reigosa: É decir, que na casa xa había un ambiente de (músicos)?
Emilio do Pando: Si. E meu irmau pois,s,s(...)tiña 18 ou 19 anos, eu tiña(...)ou sea que aprendín antes toca-la trompa que ler correcto. ((Emilio do Pando toca))
Tuvemos tamén un ghrupo. Un grupiño...cunha batería i un acordeón. Aínda {es}tuvemos de voda o sábado pasado e veu aquel rapaz mismo(...)e tocamos muchas verbenas. Muchas!
Despois, bueno veu outro rapaz, era un estudiante, cuartos non tiña, e tocaba o teclado e, ala pois vén que che vou comprar unhos teclados e fumos a Ourense; fun a Orense ao (Golpe) que había mui bos instrumentos, tróuxenlle unhos teclados(...)E bueno, e despois éramos (E mi madre)
Antonio Reigosa: Como se chamaba o grupo?
Emilio do Pando: (E mi madre) Emilio Manuel (incomprensíbel) E despois vendinlles todo entrou un sobriño meu e tocaron un ano e desfixéronse i ala!
Moito, aquí na miña casa ten [es]tado moito e cantáballe a Olga:
Mi niña Olga, mi niña Olga,
mientras tengas a tu padre,
no estarás en el mundo sola!
Cantáballe eso a Olga. E,e,e [es]tá o violín aí que mo(...)tróuxomolo un irmau, (pedinllo), e o ermau [es]taba en Madrid, en Barcelona, e dixo: eu quería o Florencio pra,a,a(...)quería o violín e sabía que o tratara mui bien, e bueno un día chegoume con el á casa...co violín (incomprensíbel) pero bueno, foi cousa miña(...)fómoslle ao enterro, o presidente i eu, o presidente no o conocía (incomprensíbel) nin nada. Eu pedílleo e entregóumolo a min e veu un día, e,e,e
Antonio Reigosa: E está no museo.
Emilio do Pando: É [es]tá no museo.
Pero é un disco inda de pedra de,e,e(...)e,e,e e bueno(...)Pero aquel Manuel (incomprensíbel) Garrido Palacios (incomprensíbel) nunca nos chegou un céntimo!
((Risas))
Antonio Reigosa: Así era. No? E polo menos, o disco si, ou,u,u?
Emilio do Pando: Si. O disco fíxolle. O disco chegou. Mandounos o disco (incomprensíbel) i min outro, pero, céntimo ningún. Non chegou nunca nada. Bah! E fomos a Madrí ie,e,e e gastamos os cuartos do billete e,e,e e [es]tuvemos alí tres días, e,e.
Antonio Reigosa: La Voz Antigua. Disco 1. Debe haber máis dun disco, logo?
Emilio do Pando: Si. Non me acordaba eso da Voz Antigua.
Antonio Reigosa: Birimbau, muiñeira: Emilio do Pando; Jota: Herminio Villaverde. E despois veñen, pois outra xente, cuarteto de gaitas, (incomoprensíbel) de Monterrei, cam-pa-neiros...
Autor/a da transcrición: e~xenio