Muchas grasias, que me salia ben
Encontrei-a pedindo a chorare
Uma esmolinha do pao do amargo
Era linda esa pobre mulher
que sofriu, tal vez, o seu castigo.
Tive pena ao ve-la sofrere
gostei dela, levei-a comigo
Hoje, ténholhe un amor profundo
Hoje, ela é toda a minha vida.
Foi darme a vida, ben sei,
Si a tirei da lama, será na vida enteira
minha (incomprensíbel) e o meu nome lhe dei
minha esposa se chama e é minha companheira
O meu lar é un ninho florescente
e a donde eu paso ora ja (incompresíbel)
A minha esposa actualmente
É honrada como as máis honradas
Si uma mancha (no bo pano cae)
Caio nela, xa desaparsiu
I a miña esposa (reparaie)
quen limpou esta mancha fui eu.
Hoje, ténholhe un amor profundo
Hoje, ela é toda a minha vida.
Falan, mais deixo falar o mundo
Foi, mais hoje nao é perdida.
Foi darme a vida, ben sei,
Si a tirei da lama, será na vida enteira
minha (incomprensíbel) e o meu nome lhe dei
minha esposa se chama e é minha companheira.
minha (incomprensíbel) e o meu nome lhe dei
minha esposa se chama e é minha companheira.
Muchas grasias, muchas grasias a todos que non as mereso.
Autor/a da transcrición: Estefanía Mosquera Castro