Hai un arcón, que hai no comedor, que lle chaman(...)bueno o arcón que veu de Méjico e tamén a finales do siglo XVIII. E aí, nese arcón viñan cousas de plata, de ouro e decían que na época desta señora, cuando a invasión francesa e todo eso, pa que non roubaran as cousas pois que o enterraran, o que viña dentro, e debaixo dun árbol na finca, debaixo dun carballo, decían. E, esta señora ao final da súa vida, morreu relativamente nova, morreu con sesenta e tantos anos, pois ao final da súa vida déralle tamén un derrame cerebral, unha cousa parecida ao que lle deu a María Paz Taboada, non? E só sabía onde o enterrara, ela e o mayordomo. O mayordomo, envenenárono, morreu envenenado porque decían que tiña moitas (enemistades) na xente do contorna porque era moi fiel aos señores, e bueno, envenenárono. Entonces ela, desde o derrame cerebral, tampouco podía decir onde estaba. O caso é que dicen que buscaron por tódolos sitios, (incomprensíbel) debaixo de todos os carballos que había por aí e que o caso é que o tesouro aínda non apareceu hoxe. Bueno, hai de, versiós pa todo; dicen que bueno, que si era unha historia (incomprensíbel). Pero tamén é unha historia que claro que dicen que se o houberan encontrado que tiña que vérselle cartos a alguien e tampouco, tampouco se viu, entonces aí queda a historia. (Incomprensíbel) Debe ser que hai que seguir buscando.