¡Pazo de Tor!
¡Outono roxo do val!
¡Cumes lonxanas do Caurel escuro,
onde a terra leva una sombra antiga!
¡Bosco de Tor!
¡Valiñas soias!
¡Rebolo groso das pólas baixas!
Sonada, nobre casa,
aunque o tempo que fura os pergameos
verdaga nas hedras dos teus muros
i a sombra do pasado
move o brillar das armaduras,
o teu xeito é patriarcal sen altiveza,
máis para acoller sonos e colleitas
que lanzas e troupel guerreiro.
¡Señores de Tor!
¡Don Xosé, rexo e venerable!
¡Dona María, en quen sentía a miña mai!
¡Fernando, pulo da ledicia xeórxica,
e María Paz,
sombra de sonos no bosco,
onde queda o seu paso
nos sentallós de pedra que agradan a Tristán!
¡Solaina do leste!
¡Conversas, viño i augardente
Con ochenta anos de Galicia!
¡Alcoba da cama italiana!
¡Salós da tarde!
¡Armas, candelabro i espellos!
...............................
¡Ouh, Casa de Tor,
Onde eu soupen o que era vivir nun pazo!
Autor/a da transcrición: e~xenio