A subila e a baixala,
a costa de Rebordelo,
a subila e a baixala
perdín a cinta do pelo.
a subila e a baixala
perdín a cinta do pelo.
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalá, lalalá!
Eu sei apañar no toxo,
tamén o sei encarrar,
tamén sei tomar amores,
tamén os sei olvidar.
tamén sei tomar amores,
tamén os sei olvidar.
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalá, lalalá!
Canta, cuco, canta, cuco,
na rabela do arado,
os homes entre as mulleres
éche gando mal gardado.
os homes entre as mulleres
éche gando mal gardado.
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalala
Ai lalala, lalalá, lalalá!
Barriño para cantar,
Barriño para cantar,
anque non sea moi alto
sabémolo adoneirar.
Na costa de Rebordelo
ó meu irmán caéulle o pelo
pola perna, morreu pendello
na servilleta, pon a pota ó lume, cachaná.
Na costa de Rebordelo
ó meu irmán caéulle o pelo
pola perna, morreu pendello
na servilleta, pon a pota ó lume, cachaná.
Autor/a da transcrición: Estefanía Mosquera Castro
Texto de presentación
Podiamos dicir que é unha muiñeira clásica de canto e pandeireta aínda que a interpretación sae algo do habitual polos intermedios que ten entre os primeiros versos. Inclúe un refrán de versos baleiros ao estilo do xénero aínda que, ao final, cámbiano por un curioso xogo de palabras engadido nunha época recente.
Asesor musical: Juanjo Fernández