Coñecido en toda a parroquia pola súa facilidade de palabra, o seu humor e a súa disposición, o señor Aurelio o mesmo colle de gaita para animar unha festa que improvisa un discurso en verso. El dá fe dos lugares onde os mouros deixaron as súas marcas e tesouros, nos montes da parroquia. É quen de falar con eles coma un máis. Conserva e conta coma ninguén as historias e aventuras da nosa xente, dos que xa non están pero non se esquecen. Gustaríalle ser famoso facendo o que máis lle gusta: contar contos colorados.

[Texto de Marisa Guerra Cañizo, Ana Guerra Cañizo e Poldo Cañizo Durán]