Antes íbase aos muíños, moito de noite que polo día había moito que traballar, e entonces íbase de noite, e...e entonces estaban dúas mulleres barrendo o muíño, xuntando a fariña e eso e rabuñábanlle na porta i as mulleres, claro, asustábanse i o...entonces, dicían: que será o que está aí afora? Porque esto...volvían a parar un pouquiño pero volvíanlle a rabuñar na porta, e entonces dixeron, pois hai que saber a ver que é o que pasa, temos que nos atrever porque senón ahora aquí que facemos? I atrevéronse i abriron a porta i era un aniño, un cordeiriño.
Dixeron: ai, vaia por Dios! A alghén lle quedou fóra, que lle pareu a ovella por aí e quedou o año por aí tiradiño e aí o está, aí está o pobre, pois hai que o quentar algho e acaricialo. Quentárono, secárono, fixéronlle todo e dice que o tiñan xa / empezou el a levantar a cabeza i a poñerse todo...bueno ho! Despois xa parecía unha ghloria mirar pa el. E pois mira, mañán hai que preghuntar a ver pra...pa mirar a ver de quen é, de quen lle quedou fóra.
E viñan con el así no coliño i a outra viña co...co saco da fariña na cabeza e vai o año e doulle un pincho, saltou del...e dela, e díxolle e díxolle el: uhuruhú, as mozas da Ponte quentáronme o cu.
Autor/a da transcrición: Estefanía Mosquera Castro