I para rematar cas feiras, pois, xa que estamos en Becerreá, pois vamos e,e,e e,e,e falar de,e,e a orixe do nome do,o,o de Becerreá. Segundo os etimólogos, din que o topónimo deriva do nome dun propietario de orixe latina que atendería polo nome de Becerianus ou Bicerianus, pero a lenda asegura que debe o nome a un feito acontecido durante unha das feiras que se celebraban na vila, i un veciño co seu becerro cando un neno lle lanzou unha pedra ao animal. Tal foi a dor que lle produciu que o becerro deu un salto e púxose a correr detrás do cativo sin que ninguén conseguira deteñelo. Chamaron entón ao alcalde, home valente e astuto, dicían, quen conseguiu amansalo e devolvelo ao seu dono.
No escudo de Becerreá figura, entre outros motivos, o becerro da lenda.
Autor/a da transcrición: e~xenio